Hoe het zo is gekomen

 

Het begon in 2017.

Voor het Mathilde (Willink) Festival wilde ik een jurk maken met bloemetjes erop.

Ik maakte vier leuke bloemen om verder uit te werken. Toen ze mooi geglazuurd uit de oven kwamen, overviel me een gevoel van blijdschap.

Er ontstond een bijzondere gedachte.

Iemand blij maken. Zomaar. Omdat het goed voelt.

Het is zo leuk om iemand iets te geven.

Een glimlach doet wonderen. Een groet ook.

Maar hoe zou het zijn om een onbekende een geschenkje te geven?

Op iemand afstappen met een kunstwerk in mijn handen leek me geen goed plan. Ik zou er zelf verlegen van worden.

Nee, ik wilde iets weggeven zonder er zelf bij te zijn. Ik wilde iets aardigs doen. En een bepaalde spanning creëren.

Het message-in-a-bottle-gevoel.

Het plan kreeg vorm.

Bloemen boetseren en met zorg glazuren. Ze moesten een beetje stevig zijn. Niet te fijn werk dus. Maar ze moesten wel op een dunne draad komen te staan zodat ze konden deinen.

Er zou een boodschap aan komen te hangen. Met afzender. En dan zou ik er regelmatig een langs een wandelpad zetten. 

Zou men verbaasd zijn?  Zou men er blij mee zijn? Had men net even behoefte aan een aardig gebaar gehad? Zou ik een reactie krijgen?

Ik zou een vlieg willen zijn.

Op 5 augustus 2017 heb ik het eerste bloemetje neergezet in Terneuzen. Op het moment dat ik dit schrijf, heb ik er zo'n 160 'geplant' in 6 landen.

​

In mijn atelier staat altijd een bos bloemetjes, steeds weer nieuwe/andere.

Geen enkel bloemetje is hetzelfde.

En ja hoor, ze zijn ook te koop. Vanaf 16,-.

 

Verder zijn er platte bloemen, zonder steel, om op een mooi plekje neer te leggen.

Sinds kort maak ik ook miniatuur bloemetjes.

Vraag me gerust om foto's te sturen van wat ik in huis heb om te kunnen kiezen wat je mooi vindt.

Ik maak ook bloemen op bestelling.

​